- ολιγόκαινο
- Γεωλογική υποπερίοδος του καινοζωικού αιώνα, μεταξύ ηώκαινου (αρχαιότερο) και μειόκαινου (νεότερο). Μαζί με το παλαιόκαινο και το ηώκαινο αποτελούν το παλαιογενές. Διήρκεσε περίπου 15 εκατ. χρόνια και υποδιαιρείται σε 4 βαθμίδες: λαττόρφιο, στάμπιο ή ρουπέλιο, σάττιο και ακουιτάνιο. Η τελευταία αυτή βαθμίδα παλαιότερα θεωρούνταν ότι ανήκε στο μειόκαινο. Κατά τη διάρκεια της υποπεριόδου του ο. βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη ο σχηματισμός των αλπικών αλύσεων (αλπική ορεογένεση), που καθώς ανυψώνονταν βαθμιαία, προσβάλλονταν από τους εξωγενείς παράγοντες, και έτσι σχηματίστηκαν αποθέσεις κατά κύριο λόγο παράκτιες ή γεωσύγκλινα βαθιών θαλασσών και χερσαία. Η πανίδα και η χλωρίδα της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής μαρτυρούν ένα κλίμα τροπικό, ενώ στα αρκτικά πλάτη το κλίμα υπήρξε εύκρατο. Κατά την περίοδο αυτή οι ξηρές που είχαν αναδυθεί άρχισαν να αποκτούν μια όψη αρκετά όμοια με τη σημερινή: ο μεγάλες πτυχώσεις των Άλπεων υπήρχαν, τα Αππέννινα άρχισαν να αναδύονται από τη θάλασσα, η Ινδική Χερσόνησος ενώθηκε με την ασιατική ήπειρο και προς το τέλος της περιόδου αυτής άρχισε να διακόπτεται η απευθείας επικοινωνία μεταξύ Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής.
Στον τομέα της φυτικής ζωής, η παρουσία μιας χλωρίδας με επικράτηση των φοινίκων μαρτυρεί κλίμα θερμό, η διαπίστωση όμως γενών, όπως τα quercus, betula και cercis, υποδηλούν ότι το κλίμα ήταν ήδη πιο κρύο από του ηώκαινου. Ο θαλάσσιος ζωικός κόσμος δεν παρουσίασε καινούργιους χαρακτήρες, εκτός από την αφθονία των νουμμουλιτών, οι οποίοι, όμως, εξαφανίστηκαν προς το τέλος της περιόδου αυτής (στάμπιο), παραχωρώντας τη θέση του στις λεπιδοκυκλίνες. Πολύ ενδιαφέρουσα, αντίθετα, υπήρξε η εξέλιξη των θηλαστικών, που εμφανίζουν μεγάλη ανάπτυξη και μάλιστα με μορφές ήδη εξειδικευμένες. Πρέπει να υπογραμμιστεί ιδιαίτερα η εμφάνιση του palloma-stodon του Φαγιούμ (Αίγυπτος) που θεωρείται ο πρόγονος των προβοσκιδοειδών, η εμφάνιση επίσης των ρινοκερωτιδών και των πιθήκων και η εξαφάνιση των τιτανοθηρίων.
Οι αποθέσεις του ο. αφθονούν σε πολλά μέρη της Ελλάδας (Αδριατικοϊόνια ζώνη, ζώνη Παξών, Κρήτη κ.α.).
Το ολιγόκαινο διήρκεσε 15 περίπου εκατομμύρια χρόνια. Αποικία απολιθωμένων ανθοζώων του ολιγόκαινου.
Ασβεστόλιθος με λεπιδοκύκλινα της Ιόνιας ζώνης Δυτικής Ελλάδας (μικροσκοπικό παρασκεύασμα μεγέθ. (5,6 x 8). (Αθήνα, Γεωλογικό εργαστήριο του υπουργείου Γεωργίας)
* * *τογεωλ. μεγάλη παγκόσμια υποδιαίρεση τριτογενούς περιόδου και τών πετρωμάτων της, που προηγείται τού μειοκαίνου και έπεται τού ηωκαίνου.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. oligocene < ολιγ(ο)- (βλ. λ. λιγο-) + καινός. Η λ., στον λόγιο τ. ὀλιγόκαινον, μαρτυρείται από το 1890 στον Κ. Μητσόπουλο].
Dictionary of Greek. 2013.